W takiej sytuacji zrodził się nurt prozy kresowej, rozpowszechniony szczególnie przez Czesława Miłosza, uważającego się za litewskiego poetę i propagatora idei Rzeczypospolitej Obojga Narodów.
W swoich książkach: Dolina Issy (1955) czy Rodzinna Europa (1959) wyłożył problem kresowości. W pierwszej Miłosz odnosi się do swojego dzieciństwa spędzonego na Litwie, które ukształtowało go jako dorosłego człowieka, cofa się do tamtego niesamowitego okresu w swoim życiu.
Dobrze jest urodzić się w małym kraju, gdzie przyroda jest ludzka, na miarę człowieka, gdzie w ciągu stuleci współżyły ze sobą różne języki i różne religie. Mam na myśli Litwę, ziemię mitów i poezji. I chociaż, moja rodzina, już od XVI wieku posługiwała się językiem polskim, tak jak wiele rodzin w Finlandii szwedzkim, a w Irlandii angielskim, wskutek czego jestem polskim, nie litewskim, poetą, krajobrazy i być może duchy Litwy nigdy mnie nie opuściły |
W utworze poznajemy chłopca imieniem Tomasz, który przebywa w domu swojego dziadka Surkonta na Litwie i którego biografia w wielu punktach styka się z życiorysem pisarza - obydwaj urodzili się na Litwie, a w 1918 roku wyjechali do Polski, byli pochodzenia szlacheckiego, wychowywani byli przez dziadków, a czas spędzony w dolinie pięknej rzeki był najpiękniejszym i najradośniejszym etapem ich życia. Poza tym spora część postaci Doliny Issy wzorowana jest na prawdziwych osobach zapamiętanych przez poetę z okresu dzieciństwa.
Oznacz znajomych, którym może się przydać
strona: - 1 - - 2 - - 3 -
Dowiedz się więcej
Komentarze
artykuł / utwór: Proza kresowa

include ("../reklama_komentarz.php"); ?>


Tagi: